Als ik rond de jaarwisseling poedersuiker over de oliebollen strooi, zal ik met weemoed terugdenken aan de sneeuwwitte stranden van Sarasota in Florida. Nee, dit is geen tekst van een smartlap, maar heeft alles te maken met de zoete herinneringen aan een tropisch paradijs. Want dat is het gebied rond Sarasota waar we nu al weer drie dagen volop genieten.
Deze dagen hebben we het ultieme vakantiefolder gevoel. Dit wens je iedereen toe. Geen spoortje van stress en een levensgang in sukkeldraf. De uitbundig stralende zon lacht je toe, je beweegt je tegen de achtergrond van wuivende palmen en onder de tonen van een zacht zingende branding die ritmisch met je meedeint. De diepblauwe hemel lijkt een eindeloos hoge koepel en het strand is maagdelijk wit en poederzacht. Kun je nog dromen, droom met ons mee, want er is zoveel meer als je het wilt zien. Yes, you can!
Eigenlijk was Sarasota een tussenstop op onze trektocht naar het noorden. Maar het mag duidelijk zijn dat we geen haast maken om onze reis te vervolgen. Geheel in overeenstemming met ons plan om vooral niets te plannen, doen we dus wat ons in de gegeven omstandigheden het beste lijkt. Gewoon niets anders doen dan waar we ons fijn bij voelen. Dat leidt ons ook - voor ons doen - veelvuldig richting strand of naar de haven. Reeds eerder merkte ik op dat de recreatie-voorzieningen zo goed verzorgd zijn en dat het publiek zich voorbeeldig houdt aan de gedragsregels. Zoals op bijna alle vlakken van de samenleving wordt door het publiek erkend dat er regels nodig zijn die moeten worden nageleefd. De enkele hufter die zich hiervan distantieert wordt vroeg of laat pittig aangepakt. Ook hierin zou Nederland een lesje kunnen leren.
Uitgangspunt van dit beleid is dat Amerika voor en van de Amerikanen is. Publiek terrein, waaronder ook b.v. stranden en de talloze National Parks is op grote schaal vrij of tegen een redelijke prijs toegangelijk voor iedereen die er gebruik van maakt zoals bedoeld. Aan toegangswegen, parkeergelegenheden, toiletten, vuilnis ophaaldiensten, picknick-gelegenheden en wat al niet meer, wordt dan ook grote zorg besteed. Helaas zie je in deze tijd dat de economische crisis ook hier z'n tol eist. Wie daar de schuld van krijgt is in deze tijd het onderwerp van gesprek. Op elk radio- of televisiestation wordt door iedereen met een beschuldigende vinger naar een ander gewezen en daarbij wordt harde taal niet geschuwd. Want folks....., het is een jaar van tussentijdse verkiezingen voor het Amerikaanse Congress en dan worden in alle Staten van de U.S. baggerschepen met modder en ander onwelriekend spul aangevoerd. Een onverkwikkelijk en onbegrijpelijk staaltje van Amerikaans folklore dat miljoenen dollars kost.
Er heerst een patstelling in de Amerikaanse politiek. De tegenstellingen zijn zo groot dat deze grootmacht krachteloos lijkt te worden. Ook uit deze verkiezingsstrijd lijken de beter gesitueerden toch weer te worden bevoordeeld. Dit neemt niet weg, dat desondanks ook in dit paradijselijke gebied de gewone man aanspraak kan blijven maken op z'n rechten om met volle teugen te genieten van klimaat, zee, flora en fauna.
