ON THE ROAD AGAIN

Weer terug in Nederland kijken wij weer met veel plezier terug op ons bezoekje aan Arizona dat ruim 3 weken heeft geduurd. In de vorige korte aflevering van deze blog hebben wij al geschreven dat we toch nog een dikke week hebben kunnen ruiken aan het nomadenbestaan dat ons blijft trekken. Met de motorhome die we gehuurd hebben, is in die korte tijd door het westen van Arizona ruim 1000 km. afgelegd. Hieronder een kleine greep uit de serie nieuwe plaatjes die we geschoten hebben.

Voordat je de weg opgaat, altijd zorgen dat de boodschappen binnen zijn.








Crisistijd?..........Nooit van gehoord!









Altijd een zonnestraaltje binnen laten!









Kamperen in het wild, peaceful and quiet.

BACK TO THE U.S. OF A.

De economische crisis proberen te ontlopen? Keep dreaming, het is nu wereldwijd een zootje, dus dat is vechten tegen de bierkaai. But then again...., mag het na zoveel overdadige jaren misschien ook een onsje minder? Het komt ons ook niet goed uit, want ons huis staat al bijna een jaar te koop en ik zie nog geen beweging. Jammer, omdat we plannen hebben die een andere richting opgaan, maar is het nu dan allemaal kommer en kwel? Driewerf neen! En zeg nou zelf, Garderen in lentetooi of gehuld in zomerkleed is toch ook 'a place to be'?! Als er dan toch iets te mopperen is, is dat op ons wispelturige weertype.


De crisis ontlopen, vergeet het dus voorlopig; het weer ontvluchten dat mag als het kan en dat doen we dus ook. Op 24 februari zijn we weer geland in zonnig Phoenix, Arizona. Na een aantal daagjes bivakkeren bij broer Wim in Sedona, kregen we weer 'Toyo', el gigante, van hem mee voor ritjes naar het zuiden.De auto waarmee we vorig jaar de lange reis hebben gemaakt. Een stevige reiswagen, die ons nu langs een paar comfortabele hotels heeft gevoerd. De meest inspannende acties die we ons daar hebben veroorloofd vonden plaats in en rond het zwembad tussen de palmen. Maar je moet je van die inspanningen nu ook weer niet te veel voorstellen.


Het vervolg van ons Amerikaanse uitje dit jaar lag voor de hand. Je kon er op wachten, maar daar was het weer......die niet te definiëren kriebel kwam weer heftig opzetten. Aan de lokroep van de ruimte en de vrijheid is weinig weerstand te bieden. Dus cruisen we sinds maandag 9 maart door het (zuid)westen van Arizona in een motorhome (camper) van 9 meter. Voorzien van alle gemakken, incluis airco. Jawel, ik weet het is tegen het zere been, ya'll Dutchies met je kouwe, natte grijze dagen, maar wij kunnen er ook niets aan doen dat wij in de korte broek lopen en vooral veel moeten drinken.....! Verder kunnen we met een generator voor onze eigen stroom zorgen. Now we can do boondocking. Dat is kamperen in het wild. En geloof me, Amerika heeft een grote achtertuin.


Uit ons leventje onderweg doe ik binnenkort weer een greep uit het nieuwe fotomateriaal dat wij kunnen toevoegen aan onze reeds uitgebreide fototheek. Verhalen volgen later als wij terug zijn, rond de koffie of de borrel op - als het effe kan - een zonovergoten terras thuis.